Kerstdiner 2009

Voor het jaarlijkse kerstdiner wendden de advocaten en medewerkers van Pot Jonker Seunke de schreden ditmaal naar restaurant Stempels, in de hoop dat de verhouding tussen vloeibare en vaste consumpties deze keer beter in balans zou zijn dan vorig jaar en dat de kerstbomen goed waren opgeborgen.
Beide bleek het geval, hetgeen in niet onbelangrijke mate bijdroeg aan een ordentelijk verloop van de avond.

Hoewel de tafelschikking hier en daar aanleiding gaf tot lichte teleurstelling, ontwikkelde zich al snel een geanimeerde sfeer. Mr Van Overeem stond in zijn hoedanigheid van bestuursvoorzitter kort stil bij degenen die ons het afgelopen jaar waren ontvallen en schakelde daarna over op lichtere onderwerpen. Hij sloot zijn speech af met een citaat van de onsterfelijke dichter/pianist Jules de Corte, die voor een aantal aanwezigen echter toch te lang geleden overleden bleek te zijn.

Na een kort samenzijn aan de bar begaf een select gezelschap zich vervolgens naar het ondergelegen café, dat echter afgeladen bleek te zijn, reden om het verderop te zoeken. Door sommigen, waaronder schrijver dezes, geschiedde dit onder abusievelijke achterlating van de kerstballen die eerder op de avond liefdevol door mr Oostlander-Vos waren uitgereikt, waarvoor bij deze alsnog oprechte excuses.

Tot voornoemd gezelschap behoorde overigens niet mr Van Overeem, die later dolend in het centrum van Haarlem werd aangetroffen op zoek naar de rest van zijn kantoor. Van de conversatie die zich vervolgens heeft ontwikkeld kan uw chroniqueur zich niet veel meer herinneren en voor zover dat het wel het geval is, staat het hem niet vrij daar mededeling van te doen, behalve dat het blijkbaar ook zijn voordelen heeft om geen dertig meer te zijn.

Nadat na sluitingstijd door iemand nog een jolige aanval was gedaan op de kerstversierselen van de op het Klokhuisplein aanwezige kerstbomen, hetgeen door weer iemand anders met krachtdadig optreden werd voorkomen, was het voor uw chroniqueur tijd om, geteisterd door het winterweer, de eenzame reis huiswaarts te aanvaarden.

Het was met andere woorden weer gezellig.